Արդյունքով չբավարարված, բայց հոգեպես խաղաղ
Իրենց ծրագրերից ի՞նչն է իրականացվել և ի՞նչն է անավարտ մնացել: Այս հարցերի շուրջ է զրույցն ԱԺ ՀՅԴ պատգամավորական խմբակցության քարտուղար Արտաշես ՇԱՀԲԱԶՅԱՆԻ հետ:
- Ովքեր կարողացել են հետևել խորհրդարանի գործունեությանը, կվկայեն, որ անցած տարիների ընթացքում Դաշնակցություն խմբակցությունը բավական ակտիվ է գործել խորհրդարանում: Օրենքի բազմաթիվ նախագծեր ենք դրել շրջանառության մեջ: Մեզ համար հիմնականը եղել են ազգային և սոցիալ-տնտեսական խնդիրները:
- Իսկ սոցիալական հարցերում ընտրազանգվածի ակնկալիքներից ի՞նչն է հաջողվել կամ չի հաջողվել իրականացնել:
- Սոցիալ-տնտեսական խնդիրները մեր գաղափարախոսությունից են բխում: Կարևորել ենք տեղական արտադրողին խրախուսման հարցը: Գրեթե ամեն տարի հարց ենք առաջադրել կենսաթոշակների, նպաստների և աշխատավարձերի բարձրացման վերաբերյալ: Նույնիսկ կոալիցիայի հայտարարագրում, որին մենք մաս էինք կազմել, մեր պահանջով ներառվել էր կենսապահովման նվազագույն զամբյուղի մասին օրենքի ընդունումը: Այդ ցուցանիշն այսօր 62 հազար դրամն է, իսկ նվազագույն աշխատավարձը դրա կեսի չափ է: Մեզ համար սրանք հիմնական խնդիրներ են եղել և ուղղակիորեն կյանքից են բխել, քանի որ սոցիալական, տնտեսական վիճակը վերջին տարիներին սկսեց նահանջ ապրել երկրում:
- Ոչ միայն մեր երկրում: Դա պայմանավորված էր համաշխարհային տնտեսական ճգնաժամով:
- Համաշխարհային ճգնաժամ էլ կար, բայց ճիշտ չենք համարում ամեն ինչ բացատրել համաշխարհային ճգնաժամով: Հայաստանում գներն անտրամաբանական թռիչքներ են գործել` անկախ` աշխարհում գնաճ է, թե գնանկում: Նշանակում է` շատ հաճախ մենք առաջնորդվում ենք մոնոպոլ տնտեսության օլիգարխների քմահաճույքներով: Մենք խնդիր ենք դրել. որպեսզի պետությունը մասնակից դառնա տնտեսությանը, դառնա տնտեսվարող, տնտեսության վերահսկող և աշխատեցնի արտադրություններ…
- Բայց տնտեսագետները պնդում են, որ պետությունն ամենավատ մենեջերն է:
- Իմ կարծիքով, դա լիբերալ գռեհիկ պատկերացում է, որովհետև տնտեսությունը վերահսկվում, ուղղորդվում է ամբողջ աշխարհում պետության կողմից: Օրինակ, ցորեն արտադրելն ամենաեկամտաբեր գործը չի: Կարելի է դրա փոխարեն ծաղիկ ցանել և ավելի մեծ եկամուտ ստանալ: Բայց պետությունը մարդուն դոտացիա է տալիս` ասելով, թե ինքն ուզում է, որ մարդը ցորեն ցանի, որովհետև ժողովրդին պահելու համար ավելի շատ ցորեն է անհրաժեշտ, քան ծաղիկ:
Եթե պետությունը դառնա վառելանյութ ներկրողներից մեկը, կկարողանա կարգավորել այդ շուկան, զսպել գնաճը: Նույնը նաև գյուղատնտեսության մասին: Տարվա սկզբին նաև Սերժ Սարգսյանն այդ խնդիրները դրեց: Բայց հետո ամեն ինչ թողնվում է մասնավորին: Պարարտանյութը չէժանացավ, որովհետև պետությունը չգնաց մասնավորի հետ մրցակցության:
- Մեր այս զրույցը հաշվետվության նմանվեց: Չե՞ք կարծում, որ այդ հաշվետվությունը կարելի է ներկայացնել ոչ թե խորհրդարանի լիազորությունների ավարտին, այլ ԱԺ նստաշրջանների ընթացքում: Ընտրողի հետ այդպիսի կապը, թերևս, կարող է դրականորեն ազդել պատգամավորների գործունեությանը:
- Խոստովանենք` Դաշնակցությունն ունի մի մեծ բաց, որը հատուկ է գրեթե բոլոր կուսակցություններին: Խոսքս պոպուլիզմի և ինքնագովության մասին է: Քարոզչությունը միշտ կաղացել է, որովհետև կարևորել ենք իրական գործը: Այնպես էլ չի, թե ոչինչ չենք արել: Բազմաթիվ հարցազրույցներ, հեռուստատեսությամբ ելույթներ են եղել: Մի առիթ եղել է ասելու, հիմա էլ կասեմ. մենք բավարարված չենք այն արդյունքով, որին հասել ենք, բայց հոգեպես խաղաղ ենք կատարած աշխատանքի համար:
- Ի՞նչ ակնկալիքներ ունեք քարոզարշավից և ընդհանրապես ընտրություններից:
- Քարոզարշավը մարդկանց կողմնորոշման վրա ազդեցություն է թողնելու: Բայց կուզեի` մարդիկ կողմնորոշվեին հետ նայելով, թե այսօր այսպես գեղեցիկ խոսողը երեկ ինչ էր անում: Իմ ասածները մեր ծրագրի մի մասն են կազմել: Հիմա շատ ավելի հավակնոտ ծրագրեր ենք դնում, ուզում ենք հուսալ, որ կունենանք շատ ավելի մեծ հնարավորություններ դա իրականացնելու համար:
