Գնդակն, ի վերջո, խոցեց թիրախին

Հենրի Զի·լանդն արդեն հավատում էր, որ ինքը կամ ճակատա·րի ընտրյալ է, կամ` կարող է մոլորեցնել ճակատա·րին: 1883 թ. նա լքել էր իր սիրուհուն, որն էլ հուսահատությունից ինքնասպան էր եղել: Աղջկա եղբայրը վշտից ու վիրավորանքից կորցրել էր ինքնատիրապետումը և կրակել էր Հենրիի ·լխին: Հետո սթափվել էր և կարծելով, թե իր արձակած ·նդակով լուծել էր վրեժը, նույն հրազենով սպանել էր ինքն իրեն: Սակայն Հենրին կենդանի էր մնացել. ·նդակն ընդամենը քերծել էր նրա դեմքը և խրվել կողքի ծառաբնի մեջ: Մի քանի տարի հետո Հենրին որոշել է կտրել ամեն ան·ամ իր ծանր հիշողությունները թարմացնող այդ ծառը: Սակայն դրա բունը շատ հաստ էր` անկարելի էր սղոցել: Զի·լանդը վճռում է այն պայթեցնել: Պայթյունից ·նդակը դուրս է թռչում ծառաբնից և հարվածում… ուղիղ Հենրիի ·լխին` սպանելով նրան: