«ԱՎԱՆԳԱՐԴ» թեր¬թի խմբագ¬րին

Հար¬գե¬լի° խմբա¬գիր, Ձեր թեր¬թի վեր¬ջին եր¬կու հա¬մար¬նե¬րում (23-29 մա¬յի¬սի և 30 մա¬յի¬սի-5 հու¬նի¬սի) տպագր¬ված հոդ¬ված¬նե¬րը կար¬դա¬լուց հե¬տո ծա¬նո¬թա¬ցա նաև «Ազգ» օ¬րա¬թեր¬թում մա¬յի¬սի 11-ին տպագր¬ված Յու¬րի Խա¬չատր¬յա¬նի հոդ¬վա¬ծին և չկա¬րո¬ղա¬ցա զսպել զայ¬րույթս ու ո¬րո¬շե¬ցի իմ ան¬կեղծ խոսքն ա¬սել: Տա¬րի¬ներ ա¬ռաջ Յու. Խա¬չատր¬յա¬նը փոր¬ձեց ս¬ևաց¬նել Դ. Գաս¬պար¬յա¬նին, բայց նրա կող¬մից ստա¬ցավ «Ապ¬տակ Յու. Խա¬չատր¬յա¬նին...» գիր¬քը, իսկ ա¬միս¬ներ ա¬ռաջ իր չա¬րա¬գոր¬ծութ¬յուն¬նե¬րի սու¬րը ուղ¬ղեց ա¬կա¬դե¬մի¬կոս Ս. Սա¬րին¬յա¬նի դեմ, ստա¬ցավ Գ. Ա¬նան¬յա¬նի հար¬վա¬ծը: Հի¬մա էլ իր սև գոր¬ծու¬նեութ¬յու¬նը սկսել է եր¬կու ար¬վես¬տա¬գետ¬նե¬րի` Ռ. Դավթ¬յա¬նի և Ռ. Սար¬յա¬նի դեմ: Ցա¬վա¬լին այն է, որ նրա զազ¬րա¬խո¬սութ¬յուն¬նե¬րին ծա¬նոթ են հա¬մալ¬սա¬րա¬նի բո¬լոր դա¬սա¬խոս¬նե¬րը և, զար¬մա¬նա¬լի է` ինչ¬պես են հան¬դուր¬ժում նրան ի¬րենց շրջա¬պա¬տում: Ցա¬վում եմ, որ նրան պատ¬ժե¬լու, խրա¬տե¬լու կամ դար¬ձի բե¬րե¬լու փո¬խա¬րեն շա¬տե¬րը ըն¬կե¬րութ¬յուն են ա¬նում նրա հետ և ա¬ռան¬ձին դեպ¬քե¬րում էլ` հո¬վա¬նա¬վո¬րում: Յու. Խա¬չատր¬յա¬նը բա¬րո¬յա¬կան ի¬րա¬վունք չու¬նի գրիչ բարձ¬րաց¬նե¬լու ազն¬վա¬գույն մտա¬վո¬րա¬կան¬նե¬րի դեմ, խե¬ղաթ¬յու¬րե¬լու նրանց գի¬տա¬կան ու ճա¬նա¬չո¬ղա¬կան վաս¬տա¬կը: Ե¬թե նա ըն¬դու¬նակ է գիտ¬նա¬կա¬նին վա¬յել ազ¬նիվ բա¬նա¬վեճ բա¬ցե¬լու և թե¬րութ¬յուն¬ներ նշե¬լու, դա այլ խնդիր է: Դա կա¬րե¬լի է ա¬նել գիտ¬նա¬կա¬նին վա¬յել ար¬ժա¬նա¬պատ¬վութ¬յամբ, ոչ թե... Ի դեպ, գի¬տութ¬յանն ար¬ժա¬նի մար¬դը այդ¬պես հեշ¬տութ¬յամբ չի կա¬րող ս¬ևաց¬նել տաս¬նամ¬յակ¬նե¬րի ըն¬թաց¬քում կա¬տար¬ված աշ¬խա¬տան¬քը: Գիտ¬նա¬կա¬նը ար¬ժա¬նա¬վոր մտա¬վո¬րա¬կա¬նին ս¬ևաց¬նե¬լու ճա¬նա¬պար¬հը չէ, որ պետք է ընտ¬րի: Չէ՞ որ այդ ա¬մե¬նը շրջվում է իր դեմ, և իր հոդ¬ված¬նե¬րը միայն ըն¬թեր¬ցո¬ղի զայ¬րույթն են շար¬ժում: Այդ¬պի¬սի մար¬դը ի¬րա¬վունք չու¬նի գի¬տութ¬յան մա¬սին խո¬սե¬լու: Վտան¬գա¬վորն այն է, որ հա¬մալ¬սա¬րա¬նի պես կրթա¬կան օ¬ջա¬խը թույլ է տա¬լիս իր պա¬տե¬րի ներ¬սում մնան Յու. Խա¬չատր¬յա¬նի նման չա¬րա¬գործ¬նե¬րը: Գ. Ա¬նան¬յա¬նի և Դ. Գաս¬պար¬յա¬նի գրքե¬րում նրա մա¬սին գրված է¬ջե¬րը շատ քիչ են նրա հան¬ցա¬վոր գոր¬ծու¬նեութ¬յան մա¬սին: Վտան¬գա¬վոր մար¬դուց օր ա¬ռաջ պի¬տի ա¬զատ¬վել: Իմ կար¬ծի¬քով` խիղ¬ճը վա¬ճա¬ռո¬ղը պատժ¬վում է Աստ¬ծո կող¬մից: Ա. Խ.