Հարցին ի պատասխան


 

Հրանտ ՀՈՐԻԶՈՆ

 

 

*- Ձեր շենքի բնակիչները ոնց որ փողոցային լինեն:

- Մեր շենքի տեղում մինչև վերջերս փողոց էր:

*- Այգիդ լավն է. տեսա` բերանիս ջուրը գնաց:

- Շուտ շուտ արի` էդ ջրով այգիս ջրեմ:

*- Փաստերը քո օգտին չեն խոսում:

- Թողեք նրան ես խոսեցնեմ:

*- Ինչո՞ւ ես այդքան ուրախ:

- Էսօր ութ մարդու եմ խաբել:

*- Լցնե՞մ` խմենք:

- Չէ, ես դիետայի վրա եմ:

- Հետո՞ ինչ. ես էլ ղեկի վրա եմ:

*- Ես պաշտոն չունեմ, ինչո՞ւ ես ինձ քծնում:

- Շա˜տ ժուլիկն ես` մի օր կունենաս...

*- Հիմա կաշառքդ ո՞նց վերցնեմ` հետևում են:

- Ես էլ հետևի դռնից կբերեմ:

*- Առողջություն, շե´ֆ ջան:

- Բայց ես չեմ փռշտացել:

- Ո՞նց կարող է էսօր չփռշտաք...

*- Սեղանի թենիս սիրո՞ւմ ես:

- Սեղանին ինչ էլ դնեն` սեղանին սիրում եմ:

*- Հայաստանը թանգարան է բաց երկնքի տակ:

- Բաց է´ր: Դրա համար էլ ում ձեռքն ինչ ընկավ` գողացավ:

*- Իզուր թույլ տվեցիր` քեզ բարոյական ապտակ հասցնեն:

- Ախր չգիտեի, թե որտեղիս են խփելու:

*- Ձեր խոսքերն ու արարքները ռեալ հիմք չունեն:

- Մենք հիմքերը վերևից ենք դնում:

*- Երբեք ուսման հետևից չվազեցիր:

- Ֆիզկուլտի ժամերին շատ եմ վազել:

*- Գյուղացի ես, բայց բավական կուլտուրական:

- Ես միայն բոստանային կուլտուրաներ եմ աճեցնում:

*- Գնա հիվանդանոցում պառկիր:

- Հրեն տանը կպառկեմ` մահճակալի փող չեմ տա:

*- Ախորժակն ուտելիս է բացվում:

- Իմն` ուտելիքի անունը լսելիս:

*- Ախր դու ինձանից ինչո՞վ ես ավել:

- Ես քեզանից շատ եմ ուտում:

*- Կաշառքը մութ տեղը լույս է տալիս:

- Դրա համա՞ր է` մեր կյանքն այսքան լուսավոր:

*- Պարույր Սևակը ավտո-վթարի զոհ գնաց:

- Էդ ավտոյի ակները սև էին` սև ակ:

*- Պապա, բայց մեր գազանանոցի փիղն ինչքան մեծ էր:

- Բա դու կարծում էիր, թե Հայաստանը փո՞քր երկիր է:

*- Զբոսայգու այն երեխայի արձանն ո՞ւր է:

- Երեխան մեծացավ, թողեց-գնաց...

*- Մեր պատգամավորները կարծես դերասան լինեն:

- Ճիշտ է, նրանք թատերական հրապարակում ձևավորվեցին:

*- Դու ամեևին խիղճ չունես:

- Փոխարենը` փող ունեմ. ինչ պետք գա` կգնեմ:

*- Ես իմ գինը լավ գիտեմ:

- Հիմա քեզ քանիսո՞վ կարելի է գնել:

*- Ես արդարադատություն եմ խնդրում:

- Ամո´թ է, ամոթ... հո մուրացկան չե՞ս:

*- Այ հեր, դու ինձ իսկի փող չես տալիս:

- Փողը թող ուրիշը տա. իմը երես տալն է:

*- Աղջի, իբր քնած ես, հրեդ աչքերդ բաց են:

- Վայ, մոռացել էի փակեմ:

*- Խնամի ջան, մեր աղջիկը քանոն է նվագում:

- Պա´հ, մեր տղեն էլ քանոնով շատ ուղիղ գծեր է քաշում:

*- Էս ի˜նչ գեղեցիկ հարսի շոր ունես: Թող խերով ըլնի:

- Խերո´վ է, խերով. երեք անգամ սրանով հարս եմ գնացել: