ԹՈՂ ԵԼՔՆ ԻՍԿԱՆԴԵՐԸ ՉԼԻՆԻ
Մեսիջներ՝ արտաքին աշխարհին
Ապրիլի 18-ին ՀՀ նախագահ Սերժ Սարգսյանը նախագահի նստավայրում հանդիպել է ԵԱՀԿ անդամ երկրների Հայաստանում աշխատող դեսպաններին: Հանդիպմանը Սարգսյանը քննարկել է խորհրդարանի անցած ընտրությունը՝ ուշագրավ ակնարկներանելով:Երկրի ղեկավարը նախ անդրադարձել է ապրիլյան պատերազմին՝ ասելով.
-Ապրիլյան դասերը ոչ միայն Ադրբեջանի համար են, այլև բոլորի՝ որպես ԵԱՀԿ անդամ երկրներ, որպես մեկ միասնական անվտանգային տարածք, որպեսզի բոլորը շատ ավելի աչալուրջ լինեն հնչող ահազանգերին և անվտանգության սպառնալիքներին:
Ըստ էության, Սերժ Սարգսյանը ԵԱՀԿ անդամ երկրներին հիշեցնում է, որ արցախյան խնդիրը միայն Բաքվինն ու Երևանինը չէ: Խաղի այս կանոններն ընդունել են նաև գերտերությունները, որոնք տարածաշրջանում խաղաղության պահպանման ուղղությամբ կարծես ռեալ ջանքեր չեն գործադրում:
Իհարկե, նման պահանջ դնելուց առաջ, ժողովրդական խոսքով՝ լեզու դարձնելու տեղ պիտի ունենալ: Այդ վստահությունն իշխանությանը տվեցին ԱԺ-ի ընտրությունները, որոնց արդյունքները գրեթե ոչ մի ուժ չբողոքարկեց, միջազգային կառույցները դրական գնահատեցին: Իհարկե, եվրոպական դիտորդները խոսեցին վարչական ռեսուրսի կիրառման, ընտրակաշառքի բաժանման մասին, բայց հստակ ապացույցներ դեռ չեն ներկայացրել: Ընտրությունների այս հաղթաթուղթն է, որը իշխանության ղեկավարը դեմ տվեց դեսպաններին:
-Կցանկանայի նշել, որ այս ընտրություններն արձանագրեցին այն կարևոր առաջընթացը, որին Հայաստանը հասել է ժողովրդավարության և պետականաշինության գործում: …Քաղաքական և հասարակական կյանքում բազմակարծությունը, որ դրսևորվում է քաղաքական կուսակցությունների և կենսունակ քաղաքացիական հասարակության գործունեությամբ, վերջին տասնամյակում իրողություն է դարձել: Ասածս չի նշանակում, որ մենք այստեղ լուծելու խնդիրներ չունենք. մենք շատ խնդիրներ ունենք լուծելու,- հիմնավորել է Սերժ Սարգսյանը:
Ի ՞նչ է ակնարկում մեր երկրի ղեկավարն ու ի՞նչ է սպասում արտաքին աշխարհից: Մենք կատարեցինք մեր պարտավորությունը, շարունակելու ենք կատարել՝ ապավինելով ձեր աջակցությունը: Այսինքն՝ մեր բաժինը բեռը, լավ, թե վատ՝ տարանք: Հերթը հիմա ձերն է, պարոնա'յք ժողովրդավարներ:
Ի՞նչ նկատի ունի աջակցություն ասելով՝ Սերժ Սարգսյանը չի մանրամասնել: Գուցե ֆինանսական շահավետ աջակցություն, գուցե Արցախի հարցում միջամտություն, կամ հենց օգնություն Արցախին՝ որպես կայացած միավորի: Ենթադրությունների մի ամբողջ շարք կարելի է շարադրել: Բայց մի բան ակնհայտ է: Բավական չէ միայն խոսել Արցախի խնդրի խաղաղ լուծման մասին ու ոչինչ չանել: Անհասկանալի է ստեղծել տարատեսակ խաղաղարար առաքելություն ու կենաց-բաժակաճառ հիշեցնող խոսքեր ասել: Կամ դրանք պետք է այնքան ազդեցիկ լինեն, որ զսպեն հակառակորդին կամ խոսքերի փոխարեն ուղղակի խոստովանեն իրենց անզորությունն ու կիսաձևակ գոյությունը: Գոնե այդպես կհասկանանք, որ խնդրի լուծման բանալին մեր ձեռքում է, և, Աստված մի արասցե, եթե ելքը միայն «Իսկանդերն» է, ուրեմն ինչպես հայտարարեց Սերժ Սարգսյանը՝ աչքներս էլ չենք թարթի այն զարկելիս: