Այդուհանդերձ, Սիրիայում Թուրքիան իր սատարումը վայելող խմբավորումներով գործում է Ռուսաստանի դե՞մ՝ գրոհելով Հալեպը:

 

Հնարավոր է, անշուշտ:

 

Բայց, փորձենք մի փոքր էլ նայել հակառակ կողմից: Սիրիայում իրավիճակի լարման շեմին՝ նոյեմբերի 24-ին, տեղի ունեցավ Պուտին-Էրդողան հեռախոսազրույց: Ըստ պաշտոնական հաղորդագրության, հիմնականում քննարկել են երկկողմ առեւտրատնտեսական հարցեր, և՝ շոշափել են «մի շարք միջազգային թեմաներ»: Ընդգծվում է, որ խոսակցությունը ԲՐԻԿՍ գագաթնաժողովում, այսինքն դրանից մոտ մեկ ամիս առաջ տեղի ունեցած հանդիպման շարունակությունն է:

 

Շարունակությունը, նշանակում է թերևս հոկտեմբերին Կազանում խոսել, քննարկել են ինչ որ բան, և մեկ ամիս անց հեռախոսով «սլաքնե՞ր են ճշգրտել»:

 

Իհարկե մենք կարող ենք միայն անել ենթադրություն, եզրակացություն, որովհետև ստույգ պնդման համար չունենք անհրաժեշտ ինսայդերական տեղեկատվություն:

 

Բայց, Սիրիայում իրավիճակը լարվելուց հետո Բաշար Ասադը նոյեմբերի 28-ին շտապ մեկնում է Մոսկվա: Ինչո՞ւ: Մի՞թե Մոսկվան չի հասկանում, որ ծանր է, պետք է պաշտպանել և այլն: Թե՞ Ասադը մեկնում է Մոսկվա համաձայնություն տալու մի բանի, ինչը մերժել է մինչեւ նոյեմբերի 26-ը՝ երբ թուրքական աջակցություն վայելող խմբավորումները գրոհել են կառավարական զորքերն ու Հալեպը: 

 

Ի դեպ, Կրեմլի խոսնակը չի մեկնաբանել այցի մասին տեղեկությունները՝ ասելով, որ «այդ մասին ասելու բան Կրեմլը չունի»:

 

Կրեմլը ժամանակ ու ռեսու՞րս չունի Սիրիայի համար, թե՞ Էրդողանի հետ ունի պայմանավորվածություններ, որի շրջանակում էլ խախտվում է հրադադարը Սիրիայում:

 

Համենայն դեպս, գոնե առայժմ կարծես թե պաշտոնական մակարդակում տարօրինակ զսպվածություն է նկատվում թե Մոսկվայում, թե՝ Թեհրանում:

 

Թուրքիային ինչ-որ «ծուղա՞կ» են քաշում, թե՞ Հալեպը «փոխանակվում» է ավելի կարևոր մի բանի հետ:

 

Այն, որ հերթական «առեւտրային»-«բորսայական» պատերազմն է՝ կասկած չկա: 

 

Հակոբ ԲԱԴԱԼՅԱՆ