Այսօր՝ մայիսի 7-ին Կարեն Դեմիրճյանի անվան մարզահամերգային համալիրում հրավիրած մամլո ասուլիսի սկզբում՝  ԶԼՄ ներկայացուցիչների հարցերին պատասխանելուց առաջ, վարչապետ Նիկոլ Փաշինյանն ընդարձակ անդրադարձ է կատարել Իրական Հայաստանի տեսլականի առարկայացման ուղղությամբ նախատեսվող քայլերին։

 

Ամփոփելով իր խոսքը, նա նշել է․

 

- ․․․ Մենք նախ պետք է մեր նպատակները ճշգրտենք և այդ նպատակներին ծառայեցնենք մեր բոլոր որոշումները: Եվ այս առումով ուզում եմ ևս մեկ անգամ ընդգծել, նախկինում էլ առիթ ունեցել եմ ասելու, տարբեր ֆորմատներով՝ շատ կարևոր է, որ մենք ճշգրտենք պետական շահ հասկացությունը, որովհետև բոլորին հայտնի է, որ որոշումները պետք է հիմնված լինեն պետական շահի վրա, բայց ո՞րն է պետական շահը: Երբեմն, պետական շահը մենք շատ լղոզում և զրկում ենք կոնկրետությունից: Ես նաև գործնական խնդիր եմ համարում, որ մենք պետական շահը կոնկրետացնենք: Առիթ ունեցել եմ ասելու և ուզում եմ այսօր վերահաստատել իմ դիրքորոշումը, որ ՀՀ պետական շահը՝ ընդհանրապես զարգացումը և, մասնավորապես՝ սոցիալ-տնտեսական զարգացումն է: Եվ, հետևաբար, մեր բոլոր որոշումները պետք է գնահատել ըստ այդմ, թե ինչքանով են դրանք համապատասխանում Հայաստանի զարգացման տեսլականին:

 

Եվ հիմա, որպես ամփոփում, ուզում եմ ասել հետևյալը՝ վերջին ասվածի հիման վրա: Այս ամեն ինչը, ինչ որ ասում էի, ունի տեսական նշանակություն, բայց ունի նաև խիստ գործնական նշանակություն, որովհետև հարց է ծագում՝ իսկ ի՞նչ է հարկավոր, որպեսզի այս ամենն իրականացվի: Այս ամենն իրականացնելու համար հարկավոր է խաղաղություն, և այս է պատճառը, որ կառավարությունը որդեգրել և հետևողականորեն իրագործում է խաղաղության օրակարգը: Եվ, իհարկե, ինչպես նախկինում, հիմա էլ մենք առաջնային ենք համարում, ոչ միայն կառավարությունը, այլև կարծում եմ՝ հանրության շրջանում ամենաշատ քննարկվող հարցն է, անվտանգության հարցը և անվտանգության երաշխիքների հարցը: Եվ, երբ մենք խաղաղության օրակարգը որդեգրել ենք, խաղաղության օրակարգը որդեգրել ենք նաև այն փաստարկի ֆոնին, որ ՀՀ անվտանգության երաշխիքների համակարգը չի գործում ձեզ հայտնի հանգամանքների բերումով, դրա մասին բազմիցս ենք խոսել և ես չեմ ուզում կրկնել, և ես առիթ եմ ունեցել ասելու, որ միայն խաղաղությունն է, որ կարող է երաշխավորել ՀՀ անվտանգությունը: Եվ մենք խաղաղության օրակարգը որդեգրել ենք՝ որպես ՀՀ անվտանգության ապահովման միջոց և իրագործում ենք՝ որպես ՀՀ անվտանգության երաշխավորման համակարգ: Մենք շատ ենք խոսում և խոսել ենք այն մասին, թե ինչ պետք է անենք այն պայմաններում, երբ անվտանգության հետ կապված բազմաթիվ խնդիրներ կան և նախկինում մեր պատկերացրած երաշխիքները չեն գործել:

 

Մեր մոտեցումը այն է եղել, որ մենք պետք է ստեղծենք այդ անվտանգության երաշխիքները: Եվ ես ուզում եմ արձանագրել, որ այն ինչ տեղի է ունենում այսօր ՀՀ-ում, հենց անվտանգության երաշխիքների ստեղծման գործընթաց է: Սահմանային այն սյուները, որոնք տեղադրվում են Տավուշի մարզում՝ ՀՀ-ի անվտանգության երաշխիքների սյուներն են, և մենք ամեն ինչ անում ենք և ամեն ինչ անելու ենք այս սյուները՝ երաշխիքների, ուժեղացնելու և շատացնելու ուղղությամբ:

 

Հարգելի գործընկերներ, իհարկե, ես չեմ ուզում այս նախաբանը երկար տևի, բայց ևս մի քանի րոպե ուզում եմ անդրադառնալ, իմ կարծիքով, չափազանց կարևոր մի հարցի: Տեսեք, մենք խոսում ենք Իրական Հայաստանի մասին, խոսեցինք տարածքի մասին, կարգավիճակի մասին, տնտեսության մասին, անվտանգության մասին, բայց, իհարկե, պետության համար կարևորագույն և առանցքային նշանակություն ունի նրա արժեքային համակարգը, թե ինչ արժեքների վրա է հիմնվում այդ պետությունը: Եվ պիտի ընդգծեմ, և սա շատ կարևոր ընդգծում է, որ առաջին անգամ 2019 թվականին ընդունված Հայաստանի ազգային անվտանգության ռազմավարությունում է անդրադարձ կատարվել կամ փորձ կատարվել մի փաստաթղթի մեջ ամբողջացնել արժեքային համակարգը, որի վրա հենվում է պետությունը:

 

Ես արդեն ասացի իմ խոսքում, որ գործընթացները մեզ բերել են այն համոզման, որ Հայաստանի զարգացման ռազմավարությունը վերանայման կարիք ունի: Այս առումով, իհարկե, ես կարծում եմ, և դա ակնհայտ է, որ Հայաստանի ազգային անվտանգության ռազմավարությունը պետք է վերանայվի և այդ վերանայման գործընթացն աշխատանքային մակարդակում սկսվել է: Բայց ես ուզում եմ, նաև կանխորոշելով, որ կարող է նաև այդպիսի հարց ծագել կամ անխուսափելիորեն պիտի ծագի այդ հարցը՝ իսկ արդյո՞ք ես գտնում եմ, որ Հայաստանի ազգային անվտանգության ռազմավարության մեջ արձանագրված արժեքային համակարգը և ազգային արժեքները պետք է վերանայվեն: Ես ուզում եմ ասել՝ ո՛չ, ես չեմ գտնում, որ այնտեղ արձանագրված ազգային արժեքները պետք է վերանայվեն: Ես գտնում եմ, որ այնտեղ արձանագրված ազգային արժեքների մասին ձևակերպումները պետք է վերաձևակերպվեն հետևյալ կերպ: Ես հիմա կընթերցեմ այն տարբերակը, որն առաջարկում եմ և առաջարկելու եմ, որպես քննարկման նյութ Հայաստանի ազգային անվտանգության ռազմավարության վերանայման համատեքստում և ընդհանարապես, որպես արժեքային հիմք ՀՀ այս տեսլականի համար: Ըստ այդմ, ՀՀ ժողովրդի ազգային արժեքներն են՝

 

• Հայոց պետականությունը, Հայաստանի Հանրապետությունը,

Հայաստանի Հանրապետության անկախությունը, ինքնիշխանությունը, քաղաքացիությունը, ժողովրդավարությունը, բանակը,

 

• Հայաստանի պատմությունը, հայ ժողովրդի բանահյուսությունը, էպոսը, հավատալիքները, լեգենդները, առասպելները,

 

• Հայոց լեզուն և գրերը, հայ գրականությունը, ներառյալ՝ թարգմանական գրականությունը, գիտելիքը, գիտությունը,

 

• Համահայկական ներուժը, հայկական սփյուռքը,

 

• Հայրենիքը, ընտանիքը, անհատը,

 

• Հայ առաքելական սուրբ եկեղեցին, Հայ կաթողիկե եկեղեցին, Հայ ավետարանական եկեղեցին, Քրիստոնեությունը,

 

• Հայ աշուղական, գուսանական, ժողովրդական, դասական, հեղինակային և էստրադային երաժշտությունը, հայկական պարարվեստը, հայկական կերպարվեստը, հայկական բեմարվեստը, հայկական ճարտարապետությունը,

 

• Հայրենի բնաշխարհն իր կենսաբազմազանությամբ,

 

• Առաջադիմությունը, ազատասիրությունը, ինքնասիրությունը, հյուրասիրությունը, կրթասիրությունը, աշխատասիրությունը, օրինապահությունը, հարգանք և հանդուրժողականությունը՝ ուրիշ մարդկանց, ժողովուրդների, կրոնների նկատմամբ,

 

• Եղբայրական զգացումներն ու հարաբերություններն ազգային փոքրամասնությունների նկատմամբ և անքակտելի միությունը նրանց հետ՝ արտահայտված Հայաստանի Հանրապետության քաղաքացիությամբ,

 

• Հայկական խոհանոցը, նյութական և ոչ նյութական ժառանգության բոլոր այն նմուշները, որոնք արտահայտում, պատկերում, նկարագրում կամ խորհրդանշում են ՀՀ ժողովրդի վերը նկարագրված ազգային արժեքները: