Նոր խնդիրների համար  նոր կազմ պարտադիր չէ 

Խորհրդարանում կառավարության ծրագրի ընդունումից հետո դրա շուրջ քննարկումներն ու մտքերի փոխանակությունը շարունակվում է հատկապես ընդդիմության և նրան համակրողների շրջանակներում: Հանրությանը հուզող և ընդդիմության առաջադրած որոշ հարցադրումների շուրջ է զրույցը «Հանրապետական» կուսակցության գործադիր մարմնի անդամ, ԱԺ բյուջետային հարցերի մշտական հանձնաժողովի նախագահ Գագիկ ՄԻՆԱՍՅԱՆԻ հետ:

- Վերջին շրջանում շատ է խոսվում կառավարության ծրագրի և կազմի մասին: Ընդդիմությունը պնդում է, որ կառավարությունն ըստ էության նորը չէ: Շատերը նույնիսկ վրդովվում են, թե ինչպե՞ս կարելի է վստահել այն վարչապետին ու նրա գլխավորած կառավարությանը, որը ձախողեց նախորդ ծրագիրը: Որպեսզի զրույցն ավելի առարկայական լինի, խոսենք փաստերով: Նախորդ ծրագրով նախատեսվում էր կրճատել աղքատությունը, սակայն 23 տոկոսից այն աճեց` հասնելով մոտ 35-36 տոկոսի:

- Աշխարհի բոլոր երկրներում այն կառավարությունները, որոնք իրենց ծրագրերը հաստատել են մինչև ճգնաժամը, դրանից հետո հաշվետվություն տալիս են ոչ այն հարցերի վերաբերյալ, թե որքանով են կարողացել իրականացնել իրենց նախաճգնաժամային ծրագրի դրույթները, այլ այն մասին, թե ճգնաժամի ընթացքում որքան հաջող կամ անհաջող են վարել հակաճգնաժամային ծրագիրը: Սա չափազանց կարևոր է ընկալել և ընդունել: Համեմատության դեպքում, ձեր հարցը կարող էր նմանվել այն հարցադրմանը, որ Ֆուկուսիմայի ցունամիից հետո Ճապոնիայի կառավարությունը պետք է հաշիվ տար ոչ թե այն մասին, թե ինչպե՞ս է այդ աղետի հետևանքները վերացրել, այլ` թե ինչո՞ւ չի կարողացել ատոմակայանից սպասվելիք էլեկտրաէներգիայի ծավալներն ապահովել: Եվրամիության զարգացած երկրներն անգամ չեն կարողանում ուշքի գալ համաշխարհային ֆինանսատնտեսական ճգնաժամի հարվածից: Հետևաբար, ավելի ճիշտ կլինի, որ մենք խոսենք ոչ թե նախաճգնաժամային ծրագրերի իրականացման, այլ այն մասին, թե կառավարությանը որքանով է հաջողվել իրականացնել հակաճգնաժամային ծրագիրը: «Հանրապետական» կուսակցությունն իր նախընտրական ծրագրում հայտարարել էր փոփոխությունների անհրաժեշտության մասին: Իսկ նոր խնդիրներ լուծելու համար նոր կազմի առկայությունը բացարձակ անհրաժեշտություն չի:

- Համաձայն եմ, որ նախկին կազմն ավելի շահեկան կարող է լինել այնքանով, որքանով նա ավելի լավ կիմանա իր բացթողումներն ու դրանք վերացնելու ուղիները:

- Ոչ միայն դա, այլև բազմաթիվ ծրագրեր բազմաթիվ ոլորտներում ընթացքի մեջ են: Այս առումով կառավարության հին կազմը պահպանելն ունի իր որոշակի առավելությունները:

- Ձեր պատասխանները միանգամայն ընդունելի են, բայց հասարակ քաղաքացուն չեն հետաքրքրում այդ պատճառները: Նա գիտի, որ առաջին անհրաժեշտության ապրանքներն այսօր թանկացել են, և գտնում է, որ կյանքի այսօրվա մակարդակը համեմատության եզրեր չունի նախորդ տարվա հետ:

- Համաձայն եմ. մենք ճգնաժամից առաջ ունեինք 23 տոկոս աղքատություն, այսօր` 35 տոկոս: Այս թվերը խոսուն են, և հասարակության մեջ եղած այդ մտայնությունն իհարկե արդարացված է: Բայց արդյո՞ք դա միայն Հայաստանում է: Եվ համաձայնվելով ձեզ հետ, այնուամենայնիվ, այլ բանի մասին արժե խոսել. իսկ ո՞րն էր պատճառը, որ ճգնաժամի ազդեցությունն այդքան ուժեղ եղավ Հայաստանում: Երկրորդ հարցադրումը. խորհրդարանի վստահությանն արժանացած նոր ծրագիրն արդյո՞ք ունի ճգնաժամի նոր ալիքին դիմակայելու իմունիտետ:

- Ինձ հետաքրքրում է թերևս պարադոքսալ մի երևույթ: Մինչև ճգնաժամը և դրանից հետո էլ ժողովուրդն ընտրություններում քվեարկեց հիմնականում նույն քաղաքական ուժի օգտին: Կյանքի որակի ընկնելու պայմաններում նույն քաղաքական ուժին քվե տալը ինչո՞վ կարող եք բացատրել:

- Սովորական քաղաքացին երևի իր հավաքական ընկալումներում առաջնորդվում է համեմատություններով: Երբ համեմատում է այս կամ այն քաղաքական ուժին, որպես համեմատության առարկա վերցնում է ոչ միայն իր երեկվա և այսօրվա սոցիալ-տնտեսական վիճակը, այլև այն, թե ինչ է ասում և անում այս կամ այն քաղաքական ուժը, ինչ անցած ճանապարհ, ինչ կադրային ռեսուրս ունի, որքանով է ազնիվ թերություններն անձամբ բացահայտելու և դրանց մասին հասարակության հետ խոսակցություն վարելու մեջ: Որքա՞ն է ամբոխավարությունն այդ քաղաքական ուժի ասածների մեջ... Այսինքն, մի բարդ համալիր է այն հարցերի շղթան, որի արդյունքում անհատ քաղաքացին որոշում է կայացնում, թե ում ընտրի:

Ձեր նշած` սոցիալ-տնտեսական իրավիճակը չափազանց կարևոր է, բայց միակը չի, մի ողջ սպեկտոր այլ հարցադրումներ կան: Մեր քաղաքացիները բավական լավ են հասկանում այն գործընթացները, որոնք այսօր տեղի են ունենում մեր հանրապետությունում: Եվ կարծում եմ` իրենք ճշգրիտ գնահատական են տալիս:

- Այս ամեն ինչում, թերևս, իր մասնաբաժինն ունի Ղարաբաղյան հակամարտության ներկա չկարգավորվածությունը: Իմ ծանոթների մեջ կան մարդիկ, ովքեր իրենց քվեն տվել են «Հանրապետականին»` որովհետև բանակում ծառայող որդիներ ունեն: Նրանց համար առաջնահերթը խաղաղությունն է, իսկ նրանք վստահ են, որ ձեր կուսակցությունը և նրա առաջնորդն ամեն ինչ անում են խաղաղությունը պահպանելու համար: Գուցե նաև այս հանգամանքն է որոշիչ դեր ունեցել ընտրություններում:

- Իհարկե, միանշանա´կ: Այս վերջին տարիների ընթացքում էապես բարձրացավ մեր պաշտպանունակության մակարդակը: Ներկրվեց և Հայաստանում արտադրվեց ավելի շատ զինամթերք, քան նախորդ տարիների ընթացքում: Մեր մարտունակությունն այսօր շատ ավելի բարձր մակարդակի վրա է: Իհարկե, դա մեզանից շատ ավելի մեծ ռեսուրսներ է խլում` պահպանել ուժերի հավասարակշռությունը Ադրբեջանի հետ: Սա մեր ամենակարևոր ձեռքբերումներից մեկն է: Եվ հասարակ քաղաքացին դա նույնպես տեսնում է:

- Վերջերս «Հարսնաքար» ռեստորանային համալիրում ձեռք են բարձրացրել ՀՀ զինված ուժերի բժիշկ սպաների վրա: Բոլորս ենք ցանկանում, որ մեր երկրում լավ իմաստով փոփոխություններ լինեն և որքան շուտ` այնքան լավ: Սակայն միջադեպը վկայում է, որ մարդիկ կան, ով-քեր թքած ունեն մեր Սահմանադրության, մեր օրենքների վրա և անում են այն, ինչ պարզապես դուր է գալիս իրենց:

- Չափազանց կարևոր հարց եք տալիս: Որևէ հասարակություն երբեք չի կարող ապահովագրված լինել օրինախախտումներից: Բայց կարևորն այն է, թե այդ օրինախախտումների հանդեպ իշխանությունների վերաբերմունքն ինչպիսի՞ն է լինելու: Սա է փոփոխվել:

-Սա է փոխվե՞լ, թե՞ պիտի փոխվի:

- Արդեն փոխվել է: Ցանկացած հասարակական կազմակերպություններ նպաստում են, որպեսզի իշխանություններն իրենց դրական փոփոխություններն ավելի արագացված տեմպերով իրականացնեն: Եվ հիմա որևէ մեկը չի մտածում ծածկադմփոցի մասին: Իշխանության ամենաբարձր մակարդակներում բոլորն ասում են, որ այդ զազրելի դեպքի բոլոր մասնակիցները օրենքի ողջ խստությամբ պետք է դատապարտվեն: Եվ դա պետք է լինի հրապարակային: Սա´ է փոփոխությունը: Եվ սա է միակ երաշխիքը, որ ապագայում այդպիսի զազրելի դեպքեր ավելի ու ավելի քիչ տեղի ունենան: Ակնկալել, որ առանց այսպիսի գործընթացի հակաօրինական դրսևորումները կվերանան, իհարկե, հնարավոր չի: Դրանք կնվազեն` եթե փոփոխություն տեղի ունենա իշխանության ու հանրության մտքի և կիրառման մեջ: Իսկ դա մենք այսօր արդեն տեսնում ենք:

Պատգամավոր Ռ. Հայրապետյանը «Հարսնաքարի» սեփականատերն է: Սակայն ինքը առաջինն է, որ հանդես եկավ հայտարարությամբ, պնդելով, որ այս հանցագործության բոլոր մասնակիցները պետք է օրենքի տառին համապատասխան պատասխանատվության ենթարկվեն: Եվ փոփոխություն ասվածը հենց սա է: Այլ կերպ հնարավոր չէ պատկերացնել:

- Կարելի է երկար և հետաքրքիր զրուցել, բայց Ձեր ժամանակն անսահմանափակ չէ: Շնորհակալություն իսկապես հետաքրքիր և օգտակար զրույցի համար:

- Ես էլ եմ շնորհակալ: